Szal prawie ostrygowy

Włóczkę w takich oglądałam już kilkakrotnie w internecie - zawsze kuszą mnie do mocne kolory - ale uległam jej dopiero na targu, na Pratto del Valle, w Padwie. Bardzo miękka i miła w dotyku, słabo skręcona - 75% merino i 25 % akrylu, o metrażu ani słowa - oceniłam na 300-350 m/100 g i kupiłam 3 motki. Od razu z pomysłem - duży szal. Ale wzór?

I tu z pomocą przyszła mi czytelniczka mojego bloga - dziękuję :-), która zapytała o schemat wzoru ostrygowego. Dawno nic nim nie robiłam, a przecież bardzo go lubię (schemat wzoru w linku na prawym pasku).

Nie wiem czemu ubzdurałam sobie, że ażurowe rzędy powtarza się 3 razy (a powinno być 4 - zorientowałam się w pomyłce w ostatnim powtórzeniu wzoru). Dlatego mój szal jest prawie ostrygowy.

Szal jest spory - szerokość około 70 cm, długość około 215 cm, dzięki temu że zapomniałam jak świetnie naciąga się dzianina robiona tym wzorem. Szal grzeje świetnie i można się nim do woli otulać.

Blokowanie udało się świetnie i nawet brzegi trzymają fason. Wydajność włóczki mnie zaskoczyła - zużyłam 2 motki i ciut, ale dobrze, że kupiłam 3 bo oczywiście napotkałam supełek psujący układ kolorów - na szczęście tylko jeden. Myślę, że faktyczny metraż to raczej 400-450 m/100 g. Robiłam na drutach 5,5 mm.

I jeszcze szal w kalejdoskopie - mogą być gwiazdki,

albo kółka.

P.S. dziękuję za liczne komentarze i maile na temat entrelacowych dzianin. Pracuję na nad wskazówkami jak wykonać otulacz tą techniką, tylko czasu mało.

Kolorowo i entrelacowo

Zakwitł mi taki kwiatek, 

najpierw na śniegu - mam jeszcze ostatnie resztki śniegu w okolicy,

Potem szukał miejsca na grządce.

 Przytulił się do dębowego pnia,

A na końcu wyciągnął się na trawniku,

obracając się na różne strony.

W końcu, zgodnie z pierwotnym zamysłem, znalazł miejsce na szyi.

Wiosenny szyjogrzej z 1 motka Noro Taiyo, kupionego na wyprzedaży.

Kolejna entrelacowa wariacja.

Całość zrobiona ściegiem francuskim więc można dowolnie wywijać.

Dzięki ząbkowanym brzegom świetnie się układa.

Robiony w jednym kawałku na okrągło, druty nr 5.

Remanenty i oznaki wiosny

Tak się złożyło, że w ostatnim tygodniu zdjęłam z drutów całą serię czapek, choć wiosna coraz wyraźniejsza.

Zielona to już pokazywany wcześniej arbuz - poprzedni został w pociągu. Ten jest cieńszy, po prostu wiosenny. Jasno zielona nitka to akryl, a ciemna to mieszanka wełny z akrylem, po 3-4 dkg każdej włóczki, druty nr 3,5.

Żółto-niebieską czapkę już pokazywałam, ale dorobiłam do niej minigolf. Ściegiem angielskim czyli półpatentem. Z jeden strony jest bardziej niebieski, a z drugiem mocniej żółty. Włóczka bardzo miła - wełna z akrylem, z przeznaczeniem dla dzieci.

To prawdziwie zimowa czapka - w pierwotnym zamyśle miała być dwustronna, ale pompon to uniemożliwił. 

Tak wygląda lewa strona - pierwotnie prawa. Zużyłam (razem z pomponem) po 5 dkg granatowej i czerwonej włóczki - dosyć grubej, ale tu przerabianej na drutach nr 4,5.

I ostatnia różowo-śliwkowa czapka, naprawdę dwustronna. Do kompletu z szalikiem, na prawdziwą, mroźną zimę. Włóczka to mieszanka wełny, alpaki i akrylu, przerabiana na drutach 5,5 - czapka i na drutach 7 - szalik.

Na cały komplet zużyłam 3 motki - 2 różowe i 1 śliwkowy.  Szalik jest całkiem pokaźny - około 28 cm szerokości i 1,6 metra długości.

A to wiosenny akcent z resztki Noro - warkocz na szyję.

Zaczęłam sznurek i robótka się zagubiła - szukając drutów natknęłam się na nią i dokończyłam. 

Pora dekoltów się zbliża więc naszyjnik całkiem na czasie.

W lesie śnieg prawie całkiem stopniał - to ta sama szkółka co na zdjęciu sprzed tygodnia (wtedy pod śniegową pierzynką).

A tak wyglądają drogi - tam gdzie śnieg był ubity jest mokry lód, gdzie indziej błoto i kałuże.

W ogrodzie spotkałam za to całkiem wiosennego gościa, choć okoliczne stawy jeszcze ciągle mocno zalodzone.

Entrelac na powitanie wiosny

Kolory Sekku są wyjątkowe, ale cienkość tej nitki (420m/50g) ogranicza jej zastosowanie. A ja miałam w planach bluzkę. Długo szukałam nitki, która mogłaby być tłem dla Sekku i w końcu znalazłam w zapasach 2 motki fioletowej Ambre. Pasowała świetnie, wiec dokupiłam jeszcze 4 motki i zaczęłam od góry.

Oczka brzegowe zostawiłam otwarte, aby wykończyć dekolt dopiero po wykonaniu całości. Zaczęłam od 24 kwadratów, każdy na 3 oczkach. W kolejnych okrążeniach powiększałam kwadraty, aż do 7 oczek.

Na rękawy oddzieliłam po 4 kwadraty, a pod pachami dodałam po 1 kwadracie. Dalej przerabiałam oddzielnie tułów (18 kwadratów) i rękawy (każdy z 5 kwadratów).

Rękawy zrobiłam z resztki fioletowej Sonaty - można to zauważyć oglądając uważnie, ale w połaczeniu z Sekku nie przeszkadza to w niczym. Ambre wykończyłam na tułów - zostało mi 50 cm.

Mój manekin jest malutki i bluzka wygląda na nim jak sukienka.

Rozłożona na płasko wygląda tak. Dół wykończyłam oczkami rakowymi (Sonatą), bo bardzo się rozciągał.

Mam jeszcze takie spostrzeżenie - im mniejsze kwadraty tym wolniej przybywa dzianiny, bo sporo czasu zabiera nabieranie oczek i odwracanie robótki.

Na pożegnanie zimy

Pod oknami zakwitły wreszcie krokus.

W lesie jeszcze bardzo śnieżnie.

Młodych drzewek nie widać spod śniegu.

Tylko leszczyna się odważyła. 

A ja w końcu zmogłam szarą Cashmirę Fine i Regię Batik Design. Zabierała się do tych włóczek już sama nie wiem ile razy. Próbowałam oddzielnie - tunika i szal, i razem - miał być szal w fale i ciągle nie byłam zadowolona. Zabierałam na kolejne wyjazdy, ale nie byłam zadowolona z próbek i odkładałam do szuflady.

Tunika powstała z inspiracji Doroty. 

Moje zmiany to plisy wykonane ryżem i rozmiar golfu.

U mnie golf jest wielki, bo ciągle mi zimno w szyję.

Tunika jest długa i dobrze się nosi- zdążyłam wypróbować w ostatnie chłodne dni.

Robótka idealna na podróż - robiona od dołu wymaga uwagi dopiero na wysokości rękawów. A potem golf znów bez patrzenia.

Całość robiłam na drutach nr 5,5; a golf na drutach nr 7.

Zużyłam niecałe 2 motki Regii i prawie 3 Cashmiry Fine.

I jeszcze wiosenna czapka, z włóczki kupionej w Padwie - mieszanki wełny i akrylu.

Schemat wzoru znajdziecie tutaj - splot w kratkę. 

Moja modyfikacja - zamiast 1 oczka prawego ciemną wełną robiłam 2 oczka prawe ciemną wełną. Liczba oczek podzielna przez 3. Taka modyfikacja ułatwia zbieranie oczek.

Nabrałam 96 oczek, druty nr 3,5. Zużyłam około 4 dkg żółtej i 3 dkg niebieskiej włóczki.

A lewa strona wygląda tak.

P.S. To tylko chwilowy oddech od entrelaca.

Już niedługo wiosenna bluzka wykonana tą techniką.