niedziela, 17 lipca 2011

Monotonnie, ale z wodą w tle

Dziękuję za komentarze do poprzedniego posta. W trudnych chwilach ważne jest każde wsparcie, również wirtualne. Jeszcze raz wielkie dzięki.
Woda zostałą opanowa dzięki straży pożarnej - na leśnym rowie melioracyjnym została zbudowana tama i od ponad 48 godzin towarzyszy nam nieustanny pomruk pomp (z oddali), ktore pompują w kontrolowany sposób wodę z nad tamy.
A tak wyglądają łąki w niedalekiej okolicy. 
Dziś zrobiłam zdjęcia trzech skończonych ostatnio prac - w sumie monotonne - same otulacze czy jak kto woli szyjogrzeje w odcieniach czerwieni, różu i fioletu.
Szal z Diva Batik - niecałe 2 motki, w ażurowej części wplotłam koraliki - prawie 500 sztuk. Wplatanie jest czasochłonne i wymaga spokojnego miejsca do dziergania bo oczka lubią uciekać, a koraliki się rozsypywać, ale efekt ciekawy.

Otulacz z Reggia Lace, niecały 1 motek, wzorowany na otulaczu z kompletu wg Dropsa, ale znacznie dłuższy i zakończony długim ściągaczem, do wywijania jako golf.
 I jeszcze Moebius z mojego ulubionego Padisaha, 2,5 motka. W planie, jako uzupełnienie, czapka. To będzie koplet na naprawdę chłodne dni.

piątek, 15 lipca 2011

Wielka woda z lasu

Nie mieszkam nad rzeką, za płotem mam las.
Do dziś to sąsiedztwo wydawało się bezpieczne, również w deszczowe dni.
Niestety tak nie jest - dzisiejsza noc przyniosła nam dużo wody z lasu, poprzecinanego rowami melioracyjnymi, przechodzącymi dalej przez tereny zabudowane.
To nie jest koryto rzeki ani rów melioracyjny, to ulica przy której mieszkam.
W nocy lało bardzo solidnie i rano obudziliśmy się w bardzo mokrej rzeczywistości.
Na naszej działce woda niewielka i tylko po kątach, ale okolica wyglądała bardzo nieciekawie i wody długo przybywało.
To widok na działkę za płotem, położoną nieco niżej niż nasza.
A to okolica widziana ze strychu, głębokość wody zbliżała się do 1 metra. Sytuacja przestała się pogarszać gdy zatamowany został rów w lesie, ale jeszcze teraz, późnym wieczorem słyszę strażackie pompy pracujące przy usuwaniu wody.
Mam nadzieję, że tama wytrzyma, a deszcze nie pojawią się przez kilka najbliższych dni.

sobota, 9 lipca 2011

Rodzinnie, robótkowo i w temacie kultury

Bez związku z tematem: wstężyka spotkałam w czwartek, biegając po mieście w przeróżnych sprawach, starając się trafić w przerwę między deszczami, co mi się udało. Ślimak miał chyba podobny pomysł - spacer bez deszczu.

***
Pod koniec czerwca zdecydowaliśmy się z różnych względów, w dużej mierze organizacyjnych, na zmianę przedszkola - dotychczasowe nie było złe, ale przeniosło się dalej od nas, synek nie chodził zbyt chętnie (ale tłumaczyliśmy to długą przerwą), wyżywienie było niezbyt ciekawe, dzieci dość mało przebywały na dworze.
Nowe przedszkole okazało się strzałem w dziesiątkę - synek chodzi bardzo chętnie, wraca pogodny i uśmiechnięty, je chętnie, wybierając to co lubi, dużo nam opowiada o nowych koleżankach i kolegach, nie odlicza już dni do weekendu. Po prostu jest zadowolony, a my razem z nim. A tak bardzo zastanawialiśmy się czy to dobra decyzja, czy nie będzie miał problemów z aklimatyzacją w nowej grupie - moment na zmianę okazał się świetny, bo w przeszkolu ze względu na wakacje jest mniej dzieci. Kamień z serca.

***
Na drutach mam ostatnio sporo, ale pogoda byla tak fatalna, a ja tak zajęta, że nie miałam jak pokazać już skończonych prac.
Komplet na zamówienie, wg Dropsa, z włóczki First Class - lubię wracać do tej włóczki.
Powiększyłam komplet o mitenki i całość prezentuje się tak:
Bardzo spodobał mi się prosty wzór, efektownie wykorzystany w otulaczu i już mam na drutach następny, tym razem Reggia  Lace.
Poza tym dziecięcy cardigan, z Merino Tweed, również na zamówienie.
Bardzo ciekawa włóczka - dobrze się z niej robi, w dotyku jest przyjemna i wydaje się, że w noszeniu też będzie się dobrze sprawować.
Jako osoba zapobiegliwa kupiłam dodatkowy motek tej włóczki i stąd kamizelna dla mojej pociechy.

***
A teraz w temacie kultury - pojawiają się już repertuary na sezon 2011/12 (Teatr Wielki, FIlharmonia Narodowa). Ucieszyłam się, ze w tym roku trzymam rękę na pulsie i nic nie przegapię, ale była to radość przedwczesna. Chciałam bowiem kupić bilety albo abonament na poranki muzyczne Wielki dla Małych. Niestety on-line te bilety są niedostępne, a przez cały tydzień nie udało mi się dodzwonić do kas biletowych - jeśli nie jest zajęte to można usłyszeć komunikat "Niestety w tej chwili nie możemy odebrać telefonu. Proszę zadzwonić później."  Wykonałam nie mniej niż 100 (słownie STO) prób połączenia z różnymi, podanymi na stronie teatru numerami, wysłałam maile na dwa podane na stronie adresy z prośbą o rezerwację biletów i nic.
Bardzo bym chciała chodzić z synkiem na poranki muzyczne, ale czy kultura musi wymagać aż takiej cierpliwości i czasu?